Vier blanke geprivilegieerde mannen komen op het idee om een beweging te starten die de coronacrisis als hefboom gebruikt om een betere wereld te creëren. Enkele weken later, bijna tienduizend leden en zestig vrijwilligers verder bleek dat als je met een movement de samenleving wil verbeteren, je eerst ervoor moet zorgen dat de beweging zelf deugt. We hadden niet door dat we bezig waren met een mini-maatschappij te creëren binnen onze movement.

Het staat vast dat corona een kantelpunt wordt in de geschiedenis van ons eigen leven. Deze crisis zet ons aan om na te denken over ons bestaan en na te denken over de maatschappij waarin we leven. Welk leven wil jij leven? In welke wereld wil jij wakker worden na het corona-gedoe? Beeld je in dat je een toverstokje zou hebben: welke mooie dingen zou jij realiseren? Stel je voor dat je alle macht, geld en middelen hebt om met de inzichten van vandaag ons land prachtig vorm te geven. Wat zou jij doen?

Met de #postcorona beweging geven we een platform aan iedereen waarop we onze visie van de toekomst kunnen delen. Waar gelijkgezinden kunnen plannen smeden om die dan ook uit te voeren. Niet wachten op leiders, maar zelf leiders worden.

Alle uitdagingen die men al decennia wil tackelen in deze samenleving duiken op in onze kleine maar bruisende organisatie. We groeien ongelofelijk snel, de curve van aantal leden ziet er vrijwel identiek uit als de corona-curve. Doordat we zo snel gaan zijn er automatisch velen die uit de boot vallen. Ligt dat dan aan ons? Het zal wel zijn.

De anti-mol-middelen zijn dikwijls schadelijker voor de tuin dan de mollen zelf.

Uitdaging nummer 1: hoe zorg je er voor dat we enerzijds met vliegende vaart kunnen vooruitgaan om zoveel mogelijk mensen aan het dromen te brengen. Anderzijds, hoe zorgen we ervoor dat we traag de tijd nemen om ons individueel aan te passen aan mensen met allerlei achtergronden, zodat ze na een tijdje mee op de sneltrein kunnen? Of misschien op een tweede spoor hun eigen tempo volgen?

Binnen onze organisatie zijn we meester geworden in het spotten van elkaars blinde vlekken. Ons ‘werk’ bestaat niet enkel uit ‘werk’ maar ook uit leren van elkaar. Onze grote diversiteit zorgt ervoor dat mensen uit verschillende ‘deelgroepen’ in onze maatschappij hier in contact kunnen komen met elkaar. Dit is niet alleen zeer leerrijk, maar ook confronterend en zelfs helend. Zo zien we niet alleen het standpunt van de andere, maar omdat we zodanig nauw in contact staan, voelen we die ook. Op basis hiervan kunnen we veel grondigere beslissingen nemen. Indien politici of andere leiders dergelijke diepgaande interrelationele oefeningen zouden doen zouden de extremen elkaar wat meer in evenwicht brengen.

Wij willen iedereen activeren tot het vormen van hun visie en aanzetten tot actie. We willen de interne Mahatma Gandhi, Rosa Parks of Greta Thunberg activeren, want die zit in ons allemaal. Ieder steentje zorgt er voor dat de rivier een andere wending neemt. Wees een steentje en werp jezelf in deze rivier. Hoe meer er volgen, hoe groter de hoop steentjes en hoe mooier en groter de verandering.

Veel mensen dromen van een andere machtsstructuur in onze samenleving en binnen bedrijven. Ze dromen er over dat ons werk anders georganiseerd wordt. Binnen het Postcorona movement team dreigden we te vervallen in oude hiërarchische structuren en waren er al snel enkele burnouts aan het loeren achter de deur. Ondanks dat er vanaf het begin gestreefd werd naar een holacratisch systeem -horizontale macht dus- zit de oude gang van zaken er zodanig ingebakken. We moeten dan ook bewust ons best doen om ‘self-care’ een belangrijke plaats te geven en ons actief te detoxen van oude patronen. Het is een langzaam maar zeker proces, maar als je lang genoeg samen zoekt naar hoe we zelfleiderschap kunnen integreren, lukt dit ook. Nu alleen hopen dat deze interne struggle en transformatie binnen de Postcorona movement zich reflecteert in de bredere samenleving.

Leden van de Postcorona movement trekken elkaar over hun grenzen, zetten elkaar aan tot dromen en moedigen elkaar aan tot samenwerking.

Het is onze gemeenschappelijke droom om ruimte te creëren waar mensen autonome teams vormen die bedrijven starten of organisaties oprichten die de wereld veranderen, beetje per beetje. De beste manier om voor verandering te zorgen is door anderen aan te zetten om voor verandering te zorgen.

Zo zijn er talloze projecten open aan het bloeien met veel potentieel. Gaande van Menno die een bedrijf aan het oprichten is die zorgeloos investeren in groene bedrijven mogelijk maakt tot Daisy die ons onderwijssysteem drastisch wil aanpakken. Wim die kerstboomverkoop wil vervangen door kerstboomverhuur en Anne die alle steden autoluw wil maken. Velen dromen er van dat Bruto Nationaal Geluk de norm wordt, ikzelf droom van een minister van geluk.

Als we deze periode onbenut laten, laten we de grootste kans van ons leven liggen. Als we nu concrete plannen smeden voor een betere samenleving kunnen we de corona-reset zien als summum. Dan kunnen we de raket lanceren op het platform waar ontelbaar veel voorhangers aan gebouwd hebben. Het is tijd voor actie, waar wacht je op.

Verschenen in Sampol op 27 Mei 2020